ABİM DENİZ - CAN DÜNDAR / HAMDİ GEZMİŞ

Abimmm…            

        

Deniz Abimmm…

Can Abimmm….

      

     Kitabın isminden de belli olduğu üzere Hamdi Gezmiş (Abi) tarafından yazılmıştır. İçeriğinde şimdiye kadar yayınlanmamış mektuplar ve fotoğraflar olan anı kitabı olmuş.

     Şimdiye kadar Deniz hakkında birçok kitap okudum. Genel olarak hep aynı kavramlar anlatılıyordu kitaplarda, fakat bu kitap farklı olmuş. Deniz, sadece Hamdi Abi’nin abisi olmamış bizim de abimiz olmuş. Tabi Can Dündar’ın çok büyük bir rolü var bu konuda. Bir kitaptan çok belgesel tadı yaratmışlar.

     Hamdi Abi’ye, “Abi” diyorum çünkü imza ve söyleşi gününde biraz sohbet etme fırsatımız oldu. “Deniz Abim’i öpemedim ama sizin elinizi öpmek istiyorum.” demiştim de O’da bana güzel kalbiyle, gülümsediğinde gözleri kısık kısık olan bakışlarıyla; “Yerini tutmaz ama Hamdi Abinin yanaklarından öp o zaman.”  demişti. Bu da bana yetti. Artık ikinci bir “Abim” oldu.

     Altını çizdiklerimden;

“Deniz abim, bir süre sonra bizi aştı; toplumun mülkiyetine geçti. 6 Mayıslarda biz bile kalabalıktan mezarlığa yanaşamaz olduk. "Ben kardeşiyim," diye yol istediğimde, "Hepimiz kardeşiyiz!" cevabını alıp gururlandığım çok olmuştur.”

“15 Mart sabahı, iki motosikletle, cam gibi buzlu yola çıktılar. Birinde Deniz ve Yusuf vardı: diğerinde Sinan'la Tayfun. Yol ayrımında durup vedalaştılar. Sinan, Deniz'le Yusuf'a bir daha görüşmeyeceklerini bilir gibi sımsıkı sarıldı. 

Ve ayrıldılar.

Sonsuza dek...”

     Kitabı okurken “Okumaya doymak olmuyor, ölene kadar doymayacağım. İdamı fazla düşündüğüm yok.” (Deniz Gezmiş 15 Ekim 1971) diyen bir adamın henüz 25 yaşında olduğunu unutmayın lütfen !!!

Yenilmişsem

Elim kolum bağlı

Boynumda yağlı ip

Gelip dayanmışsam darağacına

Dudaklarımda yarın

Gözlerim yarınlarda

Unutmak mı gerek seni?

Kapılar kapalı

Tutulmuşsa gece kapkara yollar

Sıcacık bir sevgi

Sunmayacak mıyım insanlara?

Bakmayacak mıyım yarınlara?

Seslenmeyecek miyim insanlara?

                                              DENİZ GEZMİŞ

Bir daha hiçbir kitabın sonu beni bu kadar ağlatmayacaktı…

İyi okumalar diliyorum.

Kalbi Selamlar…